Het verhaal van Cees

"Iedereen ziet me, iedereen lacht, maar ik kom overal!"

Cees woont samen met zijn vrouw en zijn twee kinderen in Tiel. In 2007 kreeg Cees voor de eerste keer blaaskanker. Na vier jaar is de blaaskanker terug gekomen. Een heftige periode van meerdaagse bestralingen brak aan en resulteerde in een overactieve blaas waarna wederom blaaskanker werd
geconstateerd. In 2012 werd er bij Cees een urostoma aangelegd. Zijn Volkswagen busje heeft ervoor gezorgd dat hij toch op pad durfde te gaan en dat hij uit een sociaal isolement wist te blijven.

In 2011 heeft Cees voor de tweede keer blaaskanker gekregen. Bij de tweede keer werd de blaastumor inwendig bestraald, met de zogenoemde brachy-therapie. Zijn blaas kon hiermee bespaard blijven. Twee keer per dag werd Cees bestraald via buisjes door de spierwand van de blaas. Door alle bestralingen
kreeg hij een overactieve blaas. Sinds 2012 heeft hij om die reden een urostoma.

Na een heftige periode voor Cees en zijn gezin heeft hij zich snel weer herpakt. Met zijn urostoma kon hij zorgeloos op pad, mede dankzij zijn Volkswagen busje ‘Lola’ uit 1982. Met zijn kampeerbusje gaat hij overal naar toe. Cees is ook lid van een forum en zo is hij in contact gekomen met andere eigenaren
en liefhebbers van Volkswagen busjes. “We zijn nu een hechte groep met 10 busjes en rijden in een kolonne rond. Het is een hartstikke leuk en gemêleerd gezelschap. Van hulpverlener tot glazenwasser en van jong tot oud”, vertelt Cees trots. Cees voelt zich vrij en erg prettig in zijn eigen busje. “Ik heb altijd alles bij de hand, de stoma is totaal geen belemmering. Tijdens het rijden zit ik aangesloten op een nachtzak. Ideaal! Ik kan een hele tijd rondrijden en ik doe mijn gordel er gewoon omheen”, vertelt Cees. Ook is hij voorbereid op eventuele lekkage. “Ik heb standaard 10 tot 15 liter water bij me en een
porti pot. Ik kan dus overal naar toe”.

Samen met zijn gezin gaat Cees meerdere keren per jaar op reis. Van de Moezel in Koblenz tot het Gardameer in Italië. zelfs zijn ze een keer naar een evenement in Engeland gegaan, waar 6.000 busjes op af zijn gekomen. Als ze ‘s avonds rond het kampvuur zitten en Cees loopt opeens weg, dan kijkt niemand op. “Ze weten wat ik heb en dat ik bijvoorbeeld even mijn stomazakje ga wisselen. Niemand heeft daar problemen mee en ze accepteren het allemaal. Dat is hartstikke fijn”, zegt Cees. Cees laat vol enthousiasme foto’s zien van de verschillende bestemmingen waar hij is geweest. Zelf organiseert hij jaarlijks een bloesemtocht. “We rijden dan met zijn allen door de mooie Betuwe en stoppen op verschillende punten voor bijvoorbeeld een kop koffie”, legt Cees uit. De groep overnacht dan op een camping in de boomgaard te Kapel-Avezaath.

Uiteraard heeft Cees in de woonkamer een paar mini Volkswagen busjes staan. Hij laat dan ook nog even zijn nieuwe aanwinst zien, een mini Volkswagen busje met radio en USB. Zijn busje Lola heeft hem veel moois gebracht en hij roept nogmaals: “Iedereen ziet me, iedereen lacht, maar ik kom overal”.
De wereld ligt voor hem open.